Do końca lutego osoby, które w ubiegłym roku pobierały wcześniejszą emeryturę lub rentę oraz dorabiały do swojego świadczenia, powinny poinformować ZUS o dodatkowych przychodach. Dotyczy to między innymi wynagrodzeń z umowy o pracę, umowy zlecenia, a także przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej oraz z tytułu pełnienia funkcji członka rady nadzorczej.

Więcej na ten temat w bezpłatnym serwisie Prawo.pl >>

Wprowadzenie systemu doręczeń elektronicznych jest jednym z najważniejszych wydarzeń nie tylko w sferze cyfryzacji usług publicznych. Docelowo e-doręczenia mają zastąpić papierową korespondencję z urzędem. Od nowego roku można już korzystać ze specjalnych skrzynek do doręczeń elektronicznych. W niedługiej perspektywie będą musieli zacząć się nimi posługiwać przedsiębiorcy.

Doręczenia elektroniczne stanowią jedną z najistotniejszych zmian w działaniu podmiotów publicznych, jaka została wprowadzona w ostatnich latach. Pełne wdrożenie reformy doprowadzi do sytuacji, w której właściwie zupełnie znikną przesyłki polecone, a kontakt z sądem czy z urzędem będzie możliwy za pomocą specjalnego systemu, zwanego e-doręczeniami. Dzięki temu wszyscy – w tym adwokaci i radcowie prawni – będą mogli załatwiać sprawy sądowe czy urzędowe bez wychodzenia z domu. To wręcz rewolucyjne zmiany, jednak ich wprowadzenie napotyka na pewne trudności. Niedawno po raz kolejny ustawodawca zdecydował się na zmianę kalendarza zmian. Od kiedy więc należy przejść na cyfrowy sposób doręczeń?

Nowe zasady już obowiązują

Co do zasady, system e-doręczeń już obowiązuje, od 1 stycznia trwającego roku zarówno dla podmiotów publicznych, jak i osób wykonujących zawody zaufania publicznego, a więc przykładowo radców prawnych i adwokatów. Jednak, jak na razie, ciągle jest to możliwość, a nie obowiązek. Tym samym każdy zainteresowany ma prawo złożyć swoje pismo do sądu lub organu – a więc m. in. do urzędów miast, gmin, powiatów czy ministerstw, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Narodowego Funduszu Zdrowia, szkół i przedszkoli – i oczekiwać udzielenia odpowiedzi na swój adres elektroniczny. Wybór przez wnioskodawcę e-doręczeń nierzadko przesądza o tym, że korespondencja z organem będzie prowadzona wyłącznie w sposób cyfrowy.

Obowiązek stosowania e-doręczeń

Założeniem ustawodawcy jest, aby możliwość ta – i to już niedługo – stała się obowiązkiem. Każdy przedsiębiorca zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym, czyli przede wszystkim spółki prawa handlowego, musi utworzyć swój adres do doręczeń elektronicznych do 1 kwietnia 2024 r. Najdalej miesiąc później, czyli 1 maja, taki adres będą musieli posiadać wszyscy prowadzący jednoosobowe działalności gospodarcze, a więc przedsiębiorcy zarejestrowani w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Najwięcej czasu na wdrożenie e-doręczeń pozostawiono sądom i prokuraturom. Zgodnie z nowelą ustawy o doręczeniach elektronicznych jak na razie doręczenia elektroniczne znajdą zastosowanie do zmian w treści wpisów zamieszczanych w CEIDG. Przedsiębiorcy tam zarejestrowani będą musieli stosować ten adres także do innych rodzajów spraw dopiero od 1 października 2026 r.

Jak założyć skrzynkę do e-doręczeń?

W każdym razie posiadanie skrzynki do e-doręczeń już teraz jest bardzo wygodnym rozwiązaniem, pozwalającym na uniknięcie – w wielu przypadkach – konieczności prowadzenia tradycyjnej, papierowej korespondencji z organami władzy publicznej. Założenie takiej skrzynki pozostaje prostym zadaniem, a wszelkie formalności można załatwić bez wychodzenia z domu. Wniosek o utworzenie takiego adresu składa się za pośrednictwem e-usługi, dostępnej z poziomu każdej wyszukiwarki internetowej.

Po wskazaniu o jaki dokładnie rodzaj e-doręczenia nam chodzi, system generuje wniosek skierowany do ministra cyfryzacji. Aby go złożyć, niezbędne jest podpisanie wniosku za pomocą jednego z następujących rozwiązań:

• profilu zaufanego,
• e-dowodu,
• aplikacji mObywatel,
• bankowości elektronicznej,
• eID.

Złożenie wniosku jest potwierdzane e-mailem przesyłanym na wskazany przez wnioskodawcę adres. Na ten adres otrzymuje się także link do aktywacji swojej elektronicznej skrzynki do doręczeń. Aktywowanie jej otwiera możliwość korzystania z usługi e-doręczenia.

Zobacz także: e-Doręczenia: Obowiązki pełnomocników od 1 stycznia 2025

Podstawa prawna:

• art. 7 ustawy z 21 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2024 r., poz. 1841)

Od 15 stycznia 2025 r. na portalu PUE/eZUS dostępne są funkcje związane z e-Doręczeniami.

Klientom, którzy mają profil na PUE/eZUS i jednocześnie mają adres do doręczeń elektronicznych wpisany do bazy adresów elektronicznych, ZUS przekazuje pisma (wymagające potwierdzenia nadania lub odbioru) na adres do doręczeń elektronicznych.

Pismo, które ZUS wysyła na e-Doręczenia, przekazuje również na profil klienta na PUE/ZUS. Jest ono umieszczone w skrzynce odbiorczej na liście dokumentów odebranych. Pisma te są oznaczone jako „pismo z ZUS na e-Doręczeniach”.

Ważne: Zmieniły się zasady dostępu do pism dla klientów, którzy nie mają adresu do doręczeń elektronicznych i jednocześnie umocowali pełnomocnika albo kilku pełnomocników do załatwiania spraw za pośrednictwem PUE/eZUS.

• Jeśli klient (mocodawca) ma pełnomocnika, kierowane do niego pisma, które wymagają podpisania Urzędowego Potwierdzenia Odbioru (UPO), przekazywane są do odbioru na profil pełnomocnika. Dopiero po tym, jak pełnomocnik odbierze (podpisze UPO), jest ono widoczne na profilu PUE/eZUS klienta (mocodawcy).
• Pisma, które nie wymagają potwierdzenia odbioru (podpisania UPO), tak jak dotychczas są widoczne na PUE/eZUS  w skrzynce odbiorczej na liście dokumentów odebranych zarówno u klienta (mocodawcy), jak i u pełnomocnika.

Podstawa prawna:

• art. 40 par. 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r., poz. 572)
• art. 71ab ust. 1a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r., poz. 497)

Ustawa o zmianie ustawy o dniach wolnych od pracy oraz niektórych innych ustaw w najistotniejszym zakresie wprowadzająca dodatkowe święto będące dniem wolnym od pracy, tj. Wigilię Bożego Narodzenia, medialnie najobszerniej odnoszona była do pracy w handlu. Zmiana ta odnosić się będzie w istotny sposób do wszystkich pracodawców wpływając nie tylko konkretnie na wolną Wigilię, ale na rozliczanie czasu pracy. Od 2025 r. (ustawa zaczęła obowiązywać od 1 lutego 2025 r.) 24 grudnia będzie świętem. Wpływa to w ogromny sposób na planowanie czasu pracy u wszystkich pracodawców.

Praca w święta

Wigilię Świąt Bożego Narodzenia ustanowiono nowym dniem świątecznym. Niedziele i święta są co do zasady dnami wolnymi od pracy (art. 151⁹ par. 1 k.p.). Oczywiście od tego są wyjątki dopuszczające planowanie pracy w te dni. Zawarto je w art. 151¹⁰ k.p., gdzie wskazano zamknięty katalog prac dopuszczanych do wykonywani w niedziele i święta. W oczywisty sposób ustawodawca tworząc taką zasadę musiał jednocześnie stworzyć od niej wyjątki.

Ważne: Po wprowadzeniu wolnej Wigilii ustalenie tego dnia wolnym nie jest już kwestią wewnętrznych decyzji pracodawcy, ale odgórne narzuconym obowiązkiem dotyczącym wszystkich prac niezawartych w katalogu wymienionym w art. 151¹⁰ k.p.

Przykład: Firma X nie realizuje prac dopuszczalnych do wykonywania w niedziele i święta. Załóżmy, że pracownik nocnej zmiany pracujący od godz. 22:00 w dniu 23.12.2025 r. do godz. 6:00 w dniu 24.12.2025 r. musiał zostać godzinę dłużej ze względu na konieczność dokończenia nagłej pracy.

Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonywaną między godziną 6:00 w tym dniu a godziną 6:00 w następnym dniu, chyba, że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. Jeżeli u pracodawcy nie wprowadzono innych regulacji to wskazana osoba pracowałaby przez godzinę (6:00 – 7:00) w święto. W katalogu z art. 151¹⁰ k.p. nie wymienia się prac wykonywanych w oparciu o szczególne potrzeby pracodawcy. Aby mieć możliwość zlecenia pracy w związku z ich zaistnieniem w niedziele lub święto, prace wykonywane przez pracownika musiałyby mieścić się w tym katalogu. Sama szczególna potrzeba w oderwaniu od wyjątków pozwalających na pracę w niedziele lub święta nie jest wystarczająca. Pracodawca narusza zatem przepisy.

Dodatkowo występuje obowiązek zrekompensowania tej godziny w sposób właściwy dla pracy w święta.

Ustalenie wymiaru czasu pracy

Część pracodawców skracało od lat pracę w Wigilię lub ustalało dzień wolny. W różny sposób się to odbywało, na pewno nie można jednak swobodnie stwierdzić, że była to jakaś całkowicie powszechna reguła. Był to zwykły dzień z punktu widzenia przepisów o czasie pracy (inaczej jest w handlu, gdzie pewne ograniczenia dotyczące pracy 24 grudnia od lat wynikają z ustawy o ograniczeniu pracy w handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni).

Ustanowienie od 2025 r. Wigilii świętem wprost wpływa nie tylko na to, że sam ten dzień staje się dniem wolnym, ale także – albo nawet przede wszystkim – na ustalenie wymiaru czasu pracy.

Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym oblicza się mnożąc 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym, a następnie dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku, a następnie odliczając od otrzymanego wyniku po 8 godzin za każde święto będące dniem wolnym od pracy przypadające w innym dniu niż niedziela.

Ważne: Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym, które przypada w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Dotyczy to również sytuacji, gdy święto przypada w dniu wolnym od pracy, o ile jest to dzień inny niż niedziela.

Przykład: Pracownicy u pracodawcy X pracują od poniedziałku do piątku w systemie podstawowym, wszystkie soboty, niedziele i święta są dniami wolnymi od pracy. Wigilia wypadająca w sobotę do tej pory była „neutralna” w zakresie czasu pracy. Po zmianach obniży wymiar czasu pracy o 8 godzin.

Przepisy nie wskazują wprost na to, że święto przypadające w dniu wolnym powiązane być musi z udzieleniem innego dnia wolnego. Taki obowiązek wynika jednak z obowiązku zapewnienia pracownikom łącznej liczby dni wolnych od pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym odpowiadającej co najmniej liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy przypadających w tym okresie. Jeżeli rozkład czasu pracy opiewa na stałe pięć dni pracy w tygodniu, to musi zostać wyznaczony inny dzień wolny za „sobotnie” święto, by zachowana została minimalna liczba dni wolnych w okresie rozliczeniowym czasu pracy. „Sobotnia” Wigilia będzie dla wskazanego pracodawcy X oznaczała obowiązek wyznaczenia innego dnia wolnego.

Podstawa prawna:

• art. 130, 151⁹, 151¹⁰ ustawa z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 1465)
• ustawa z 6 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o dniach wolnych od pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2024 r., poz. 1965)

Jak wiadomo, podatnicy VAT są obowiązani do zapłaty tego podatku, ale również mają prawo do jego zwrotu w przypadku, gdy podatek naliczony jest wyższy niż należny. Ta kwestia nie budzi wątpliwości. Co jednak w sytuacji, gdy osoba przestała być podatnikiem – np. dokonała wyrejestrowania z VAT bądź urząd sam dokonał takiego wykreślenia w związku ze spełnieniem się określonych warunków – a na jej koncie występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym? Czy taka osoba również ma prawo do odzyskania VAT? Sprawdźmy.

Spór z fiskusem

W omawianej sprawie problem dotyczył spółki, która składając JPK_VAT za grudzień 2023 r. wystąpiła o zwrot nadwyżki VAT naliczonego na rachunek bankowy w ciągu 25 dni. Urząd skarbowy jednak odmówił jej zwrotu argumentując, że złożony plik JPK nie wywołuje skutków prawnych, bowiem spółka została wykreślona z VAT 1 czerwca 2022 r. Powodem wykreślenia było uzyskanie informacji wskazujących na działanie skarżącej z zamiarem wykorzystania działalności banków do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi. Tym samym, organ powołał się na art. 88 ust. 4 ustawy o VAT i wskazał, że obniżenia kwoty różnicy lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. W sierpniu 2022 r. została również wydana decyzja odmowna w sprawie przywrócenia spółki do VAT.

Spółka złożyła skargę do WSA, w której wskazała, że nie można podatnikowi VAT utrudniać wykonywania jego prawa do odliczenia z tego względu, że nie został on zidentyfikowany dla celów VAT przed wykorzystaniem towarów zakupionych w ramach swojej działalności podlegającej opodatkowaniu. Jeśli zostały spełnione wymogi materialne dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie należy odmawiać wykonania tego prawa tylko z tego powodu, że określony podmiot nie był zarejestrowany do celów tego podatku w chwili dokonywania objętych nim transakcji. Z ustawy o VAT nie wynika w żaden sposób, że organ ma prawo wydać zawiadomienie, iż złożony plik JPK nie wywołuje skutków prawnych z uwagi na wykreślenie skarżącej z rejestru podatników VAT czynnych.

Sąd wydał ważny wyrok

Sąd wydał bardzo ważny wyrok dla podatników, bowiem może on mieć wpływ nie tylko na sytuację skarżącej spółki, ale również na inne podmioty znajdujące się w podobnych sytuacjach.

Sąd uznał, że w aktualnym stanie prawnym brak jest jakiejkolwiek podstawy umożliwiającej organom uznanie złożonej deklaracji na potrzeby VAT za niewywołującą skutków z uwagi na brak statusu podatnika VAT czynnego. Pojęcie podatnika zostało zdefiniowane w sposób szeroki w oparciu o okoliczności faktyczne. Z definicji podatnika nie wynika, aby status ten zależał od jakiegokolwiek zezwolenia lub pozwolenia wydanego przez organ administracji w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Dodatkowo żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie warunkuje skuteczności złożenia deklaracji podatkowej od posiadania przez składającego statusu zarejestrowanego podatnika VAT. W związku z tym, kwota zwrotu wykazana przez spółkę w pliku JPK za grudzień 2023 r. korzystała, zdaniem sądu, z domniemania prawidłowości, a obalenie tego domniemania może nastąpić jedynie w drodze wydania przez organ podatkowy odpowiedniej decyzji podatkowej. Jednocześnie sąd doszedł do przekonania, że wydanie spornego zawiadomienia to próba pozbawienia skarżącej fundamentalnego prawa do odliczenia podatku poza przewidzianym tokiem postępowania podatkowego.

Podsumowując…

Wyrok WSA wskazuje, że podatnik – nawet jeśli nie spełnia podstawowej przesłanki, jaką jest rejestracja jako podatnik VAT czynny – ma prawo wnosić o zwrot VAT. Skoro bowiem działalność gospodarcza jest prowadzona, a JPK został złożony, to nie można uznać za prawidłowe i zgodne z prawem odmawianie podatnikowi prawa do odzyskania VAT należnego.

Jest to szansa dla podatników, którzy znajdują się w podobnych sytuacjach i daje nadzieję na zmianę podejścia organów podatkowych do tej kwestii.

wyrok WSA w Poznaniu z 11 lipca 2024 r., sygn. akt I SA/Po 192/24

Problem opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek, które są zabudowane budynkami i budowlami, jest częstym tematem wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej. Podatnik prowadzący działalność gospodarczą, który sprzedaje działkę zabudowaną budynkami i budowlami (nieruchomość), nie zawsze ma obowiązek zapłaty VAT. W wielu sytuacjach taka czynność może korzystać ze zwolnienia z VAT - wyjaśnia Krajowa Informacja Skarbowa.

Więcej na ten temat w bezpłatnym serwisie Prawo.pl >>

Przedsiębiorcy prowadzący jednoosobowe działalności gospodarcze mają jeszcze kilka dni na wybór innej niż dotychczas formy opodatkowania na rok 2025. Co do zasady mają wybór między jedną z trzech form: skalą podatkową, podatkiem liniowym oraz ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Poniżej zostanie omówiony podatek liniowy – dla kogo będzie opłacalny oraz jakie ograniczenia są nakładane na przedsiębiorców opodatkowanych tym podatkiem. Zachęcamy do lektury.

Ogólne informacje o podatku liniowym

1. Opodatkowanie podatkiem liniowym oznacza zastosowanie jednolitej stawki podatkowej (w przeciwieństwie do skali podatkowej) do całości dochodów osiąganych przez przedsiębiorcę.
2. Wysokość podatku wynosi 19 proc.
3. Chęć skorzystania z opodatkowania podatkiem liniowym przedsiębiorca powinien zgłosić do urzędu skarbowego (np. za pośrednictwem CEIDG) do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód w roku podatkowym – najczęściej będzie to 20 luty.
4. W przypadku wyboru podatku liniowego przedsiębiorca nie rozliczy się wspólnie z małżonkiem ani jako osoba samotnie wychowująca dziecko, nie skorzysta również z ulgi na dziecko.
5. Przedsiębiorca nie może skorzystać z opodatkowania podatkiem liniowym, jeśli w ramach działalności gospodarczej świadczy usługi na rzecz byłego albo obecnego pracodawcy. Wybór podatku liniowego jest możliwy dopiero od roku następującego po roku podatkowym, w którym świadczył pracę na podstawie stosunku pracy na rzecz byłego pracodawcy.
6. W przypadku opodatkowania podatkiem liniowym opodatkowaniu podlega dochód – a więc przychody pomniejszone o koszty ich uzyskania.
7. Dochody z działalności gospodarczej, które są opodatkowane podatkiem liniowym, nie łączą się z dochodami ze źródeł innych niż działalność gospodarcza (np. dochody z tytułu umowy o pracę). W takiej sytuacji, tj. gdy podatnik osiąga dochody zarówno z umowy o pracę, jak i z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym, musi złożyć dwa oddzielne zeznania na koniec roku podatkowego.
8. W przypadku opodatkowania podatkiem liniowym przedsiębiorca może skorzystać z określonych ulg (ale z mniejszej ilości niż w przypadku np. zasad ogólnych) – np. przedsiębiorca nie skorzysta z ulgi na dziecko, ulgi na internet, ulgi rehabilitacyjnej czy z możliwości odliczenia darowizn przekazanych na cele krwiodawstwa.
9. Przedsiębiorca opodatkowany podatkiem liniowym ma możliwość odliczenia od dochodu zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne. Może również zaliczyć je bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
10. Składka na ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu od dochodu, ale jest limitowana – odliczeniu (lub zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów) podlega zapłacona składka do wysokości 12 900 zł w roku 2025.

Ulgi i odliczenia – czyli o co przedsiębiorca może pomniejszyć dochód?

W przypadku wyboru opodatkowania podatkiem liniowym przedsiębiorcy mają prawo skorzystać z:

• ulgi badawczo rozwojowej,
• ulgi dla rodzin 4+,
• ulgi IP BOX,
• ulgi termomodernizacyjnej,
• ulgi na zatrudnienie innowacyjnych pracowników,
• ulgi na nabycie terminala płatniczego,
• ulgi na ekspansję / rozwój,
• ulgi na robotyzację lub prototyp,
• odliczenia na rzecz działalności sportowej, kulturalnej, wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę,
• odliczenia wpłat na IKZE (Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego),
• odliczenia darowizn przekazanych na cele kształcenia zawodowego publicznym szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe, z tym, że odliczenie wynosi maksymalnie 6 proc. dochodu.

Podsumowanie

Najczęściej przyjmuje się, że opodatkowanie podatkiem liniowym jest opłacalne dla przedsiębiorców, których dochody przekraczają rocznie pierwszy próg skali podatkowej. W przypadku opodatkowania skalą po przekroczeniu 120 000 zł wzrasta bowiem znacząco kwota podatku – z 12 proc. na 32 proc. Dlatego też w przypadku wyższych dochodów trzeba przeanalizować, czy podatek liniowy nie jest korzystniejszym rozwiązaniem – oczywiście biorąc pod uwagę możliwość skorzystania z różnego rodzaju ulg czy odliczeń podatkowych. Nie zawsze bowiem podatek liniowy to najlepsze rozwiązanie – chociaż najczęściej tak. Każdy przypadek powinien zostać jednak poddany indywidualnej analizie i dokładnie sprawdzony, w podatkach bowiem nie ma nic pewnego.

Podstawa prawna:

• art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2025 r., poz. 163)

Początek roku to czas dla przedsiębiorców, gdy intensywnie zastanawiają się oni nad wieloma kwestiami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym m. in. nad wyborem najbardziej optymalnej dla siebie formy opodatkowania na nowy rok. Obecnie podatnicy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą mają do wyboru jedną z trzech form opodatkowania w ramach działalności: skala podatkowa, podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Tym razem pod lupę brana jest pierwsza z nich – czyli skala podatkowa. Jakie są jej podstawowe założenia i dla kogo najbardziej się opłaca? O tym poniżej.

Skala podatkowa – podstawowe informacje

Czym charakteryzuje się skala podatkowa jako forma opodatkowania?

• Występują dwa progi podatkowe:
  1. dochody do kwoty 120 000 zł są opodatkowane stawką 12 proc.,
  2. dochody powyżej 120 000 zł podlegają opodatkowaniu stawką 32 proc.
• Jeśli dochody podatnika przekroczą 1 000 000 zł, nadwyżka ponad tę kwotę jest opodatkowana stawką 4 proc. (danina solidarnościowa).
• Występuje kwota wolna od podatku w wysokości 30 000 zł – oznacza to, że podatnicy, których dochody w roku podatkowym nie przekroczyły tej kwoty, nie są w ogóle zobowiązani do zapłaty podatku.
• Opodatkowaniu podlega dochód – czyli różnica między osiągniętymi przychodami a kosztami uzyskania przychodów.
• W przypadku wystąpienia straty podatkowej (kiedy koszty uzyskania przychodów są wyższe niż osiągnięte przychody), poniesioną stratę podatnik może odliczyć od dochodu przez pięć kolejno następujących po sobie lat podatkowych.
• Podatnicy opodatkowani według skali podatkowej mają możliwość wspólnego rozliczenia z małżonkiem oraz jako osoby samotnie wychowujące dziecko (w przypadku innych form opodatkowania nie ma takiej możliwości).
• Podatnicy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną według zasad ogólnych w zeznaniu rocznym (PIT-36) ujmują również inne dochody opodatkowane według skali podatkowej (np. z emerytur, ze stosunku pracy itd.).
• Wysokość składki zdrowotnej w przypadku opodatkowania skalą podatkową wynosi 9 proc. dochodu.
• Podatnicy opodatkowani według zasad ogólnych mogą korzystać z wielu ulg i odliczeń podatkowych.
• Istnieje możliwość odliczenia od dochodu zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne – składka zdrowotna nie podlega odliczeniu.

Ulgi i odliczenia

Opodatkowanie według skali podatkowej uprawnia podatnika do stosowania takich ulg jak m. in.:

• ulga na dziecko,
• ulga dla rodzin 4+,
• ulga na internet,
• ulga termomodernizacyjna,
• ulga rehabilitacyjna,
• ulga badawczo-rozwojowa,
• ulga dla wspierających sport, kulturę i edukację,
• ulga na nabycie terminala płatniczego,
• odliczenie wpłat na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego,
• odliczenie darowizn na cele kultu religijnego oraz na rzecz działalności sportowej, kulturalnej, wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę,
• ulga IP BOX.

Powyższe to przykłady najczęściej występujących ulg, z których mogą skorzystać podatnicy opodatkowani na zasadach ogólnych. Część z nich jest możliwa do rozliczenia również w przypadku wyboru innej formy opodatkowania, jednak nie wszystkie – dlatego każdorazowo należy przeanalizować, z jakich ulg podatnik ma prawo skorzystać i czy w jego indywidualnej sytuacji taki wybór będzie opłacalny.

Dla kogo skala podatkowa?

Wybór przez przedsiębiorców skali podatkowej jako formy opodatkowania na rok podatkowy 2025 może nastąpić do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód w roku – czyli najczęściej do 20 lutego. Można to zrobić składając wniosek o zmianę do CEIDG, w którym przedsiębiorca wskaże wybraną formę opodatkowania.

W przypadku podatników, którzy rozpoczynają działalność, brak wskazania innej formy opodatkowania powoduje, że automatycznie będą miały do nich zastosowanie zasady ogólne (skala podatkowa).

Skala podatkowa na pewno jest opłacalną formą dla podatników, których dochody roczne nie przekraczają 120 000 zł – stosunkowo niska stawka podatku do tej kwoty (12 proc.) oraz kwota wolna od podatku (a tym samym występowanie kwoty zmniejszającej podatek) powoduje, że jest ona najczęściej bardziej opłacalna niż np. podatek liniowy. Dodatkowo możliwość skorzystania z wielu ulg podatkowych czy też ze wspólnego rozliczenia z małżonkiem podnosi atrakcyjność tej formy opodatkowania dla małych firm.

Jednak żeby dokładnie określić, jaka forma opodatkowania w danej sytuacji będzie najbardziej optymalna, każdorazowo konieczna jest indywidualna analiza sytuacji przedsiębiorcy. To, co jest bowiem korzystne dla jednego, nie musi być tak samo opłacalne dla innego.

Podstawa prawna:

• art. 26-27 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2025 r., poz. 163)

Ministerstwo Finansów zapewnia, że nie rezygnuje z obniżki podatku od zysków kapitałowych. Planuje wprowadzenie kwoty wolnej, która będzie obliczana na podstawie ogłaszanego corocznie limitu. Eksperci zwracają uwagę, że stosowanie zwolnienia może być na tyle ograniczone i obwarowane dodatkowymi warunkami, że mało kto z niego skorzysta. Poza tym długie oczekiwanie na projekt jest niekorzystne dla rynku kapitałowego.

Więcej na ten temat w bezpłatnym serwisie Prawo.pl >>

Jedną z części modułu Egzekucja będzie system teleinformatyczny (portal), który umożliwi naczelnikom urzędów skarbowych, działających jako organy egzekucyjne, elektroniczną sprzedaż ruchomości i nieruchomości. W portalu będą publikowane również sporządzane przez tych naczelników obwieszczenia i ogłoszenia o sprzedaży - wynika z ogłoszonych w poniedziałek założeń do nowelizacji przepisów o postępowaniu egzekucyjnym.

Więcej na ten temat w bezpłatnym serwisie Prawo.pl >>

Od 2023 r. najem prywatny może być opodatkowany wyłącznie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych – tym samym wyłączona została możliwość stosowania opodatkowania dochodów z tego najmu według skali podatkowej.

Co to oznacza? W przypadku skali podatkowej opodatkowaniu podlegał dochód – a więc od przychodu podatnik miał możliwość odjąć koszty związane z tym najmem, jak np. remonty czy opłaty związane z eksploatacją lokalu i inne wydatki poniesione w związku z wynajmowanym lokalem.

Z tej perspektywy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – pomimo swojej prostoty – jest dla części podatników mniej korzystną formą rozliczenia, bowiem w tym przypadku opodatkowaniu podlega przychód, bez możliwości pomniejszenia o koszty jego uzyskania.

Opodatkowanie najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych

Opodatkowaniu podlega przychód – a więc co do zasady to, co wynajmujący otrzymuje od najemcy w ramach czynszu.

Do przychodów z najmu nie zalicza się natomiast wydatków ponoszonych przez najemcę, związanych z przedmiotem najmu, takich jak np.:

• opłaty związane z lokalem jak np. czynsz do wspólnoty, media,
• opłaty za wodę, energię elektryczną – które są zależne od wielkości zużycia.

W przypadku ustalenia, że najemca przelewa odpowiednią kwotę wynajmującemu, a ten z kolei uiszcza opłaty do wspólnoty czy inne opłaty eksploatacyjne, opodatkowaniu podlega jedynie kwota czynszu określona w umowie, która jest należna bezpośrednio wynajmującemu z tytułu najmu.

Przychód z tytułu najmu powstaje w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji środków pieniężnych lub świadczenia w naturze. Obowiązek podatkowy powstaje natomiast w momencie otrzymania przychodu.

Podstawa opodatkowania, wysokość podatku i inne zasady ryczałtu z najmu

Wynajmując prywatnie nieruchomość, gdzie przychód z tego najmu podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, trzeba pamiętać o kilku podstawowych kwestiach:

• wysokość podatku wynosi:
  • 8,5 proc. - do kwoty przychodu 100 000 zł
  • 12,5 proc. - od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł

W przypadku posiadania kilku nieruchomości przeznaczonych na wynajem, przychód z tego tytułu sumuje się (nie można dla każdej nieruchomości stosować oddzielnego limitu 100 000 zł).

• ryczałt z tytułu najmu jest podatkiem obliczanym i wpłacanym co miesiąc – do 20. dnia kolejnego miesiąca za miesiąc poprzedni (np. do 20 lutego za styczeń),
• podatek podlega wpłacie na indywidualny mikrorachunek podatkowy podatnika,
• przychód z tytułu najmu można pomniejszyć o przysługujące odliczenia pod warunkiem, że nie zostały wcześniej odliczone np. od dochodów opodatkowanych według skali podatkowej,
• roczne rozliczenie przychodów oraz zapłaconego ryczałtu następuje w deklaracji podatkowej PIT-28 składanej w terminie od 15 lutego do 30 kwietnia następnego roku,
• PIT-28 podatnik może złożyć w formie papierowej (pocztą lub osobiście w urzędzie skarbowym) lub w formie elektronicznej (przez e-Deklaracje lub korzystając z usługi e-Urzędu Skarbowego – Twój ePIT),
• przychodu z tytułu najmu nie łączy się z przychodami podlegającymi opodatkowaniu na zasadach ogólnych,
• ryczałt w przypadku przychodów z najmu ma zastosowanie do tych przychodów, które nie są uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ważne: W przypadku małżonków, którzy są współwłaścicielami wynajmowanej nieruchomości mogą oni złożyć oświadczenie o opodatkowaniu przychodów z najmu przez jednego z nich. Wówczas limit przychodów opodatkowanych niższą stawką (8,5 proc.) wynosi 200 000 zł (jest to suma dwóch limitów w wysokości 100 000 zł u każdego z małżonków).