|
Otrzymujesz tego maila w kontekście: AMO & FRIENDS SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
|
|
| Biuletyn podatkowy - Wrzesień 2025 |
|
| Jak wystawiać faktury, gdy wpłata przychodzi ratami |
Gdy wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą otrzymanie części zapłaty, a faktury te obejmują łącznie całą zapłatę, ostatnia z nich powinna zawierać również numery identyfikujące poprzednie faktury. W takich przypadkach ostatnia z faktur zaliczkowych pełni funkcję faktury końcowej.
Przedpłata, zaliczka, zadatek czy rata
Jeżeli podatnik otrzyma całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi – w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu – to co do zasady obowiązek podatkowy w VAT w odniesieniu do otrzymanej kwoty powstanie z chwilą jej otrzymania.
Przedsiębiorca jest zobowiązany wystawić tzw. fakturę zaliczkową, dokumentującą otrzymanie całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów lub wyświadczeniem usługi. Wyjątkiem są sytuacje, gdy zapłata dotyczy:
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
- określonych czynności, dla których obowiązek podatkowy w VAT powstaje z chwilą wystawienia faktury (np. przy usługach telekomunikacyjnych, najmu, dzierżawy, leasingu, usługach stałej obsługi prawnej i biurowej),
- określonych dostaw towarów.
Ważne! Przedsiębiorca nie ma obowiązku wystawić faktury zaliczkowej, jeżeli całość lub część zapłaty otrzymał w tym samym miesiącu, w którym dokonał czynności, na poczet których otrzymał przedmiotowe wpłaty.
Faktura zaliczkowa powinna zawierać:
- datę wystawienia,
- kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,
- imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
- numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,
- numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi,
- datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,
- otrzymaną kwotę zapłaty,
- kwotę podatku wyliczoną według wzoru:
ZB x SP
KP = ────────
100 + SP
gdzie:
KP - oznacza kwotę podatku,
ZB - oznacza kwotę otrzymanej całości lub części zapłaty,
SP - oznacza stawkę podatku,
- dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług bez kwoty podatku, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość zamówienia lub umowy z uwzględnieniem kwoty podatku.
Na koniec faktura końcowa
Po zakończeniu transakcji należy wystawić tzw. fakturę końcową.
Jeżeli wystawiona faktura zaliczkowa nie obejmuje całej zapłaty, w fakturze wystawianej po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi, sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części zapłaty, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty. Faktura powinna również zawierać numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.
Ważne! Obowiązek wystawiania tzw. faktur końcowych istnieje tylko w przypadkach, gdy faktura / faktury zaliczkowe nie obejmują całej zapłaty.
Gdy wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą otrzymanie części zapłaty, a faktury te obejmują łącznie całą zapłatę, ostatnia z tych faktur powinna zawierać również numery identyfikujące poprzednie faktury – a więc dane wymagane dla tzw. faktur końcowych. W takich przypadkach ostatnia z faktur zaliczkowych pełni funkcję faktury końcowej.
Dodatkowy dowód
Co do zasady nie powinno się wystawić faktury końcowej w przypadku otrzymania i udokumentowania otrzymanych wcześniej zaliczek obejmujących całą zapłatę za dostawę / usługę. Obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie zabraniają jednak wystawiania faktur końcowych, które będą dodatkowym dowodem potwierdzającym dostawę / wyświadczenie usługi i z których wynikać będzie, że należność została uregulowana w całości.
Ważne! Wystawiając fakturę końcową, gdy uprzednio do tej samej transakcji wystawiono faktury zaliczkowe obejmujące 100% należnego wynagrodzenia na poczet dostaw / usług, należy wykazać „wyzerowany podatek”.
Terminy wystawienia faktur
Fakturę zaliczkową wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy. Faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 60. dnia przed otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
Ważne! Gdy część płatności została udokumentowana fakturą zaliczkową, fakturę końcową należy wystawić zgodnie z zasadami ogólnymi.
Oznacza to, że powinno to nastąpić nie wcześniej niż 60. dnia, a jednocześnie nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę.
Podstawa prawna:
|
|
|
|
| MF potwierdza - w 2026 roku limity samochodowe będą niższe |
Od 2026 r. limity dotyczące leasingu i amortyzacji samochodów spalinowych zostaną obniżone do 100 tys. złotych. Wynika to z uchwalonej cztery lata temu jednej z ustaw Polskiego Ładu. Ministerstwo Finansów nie prowadzi prac nad nowelizacją ustawy, które miałyby przywrócić obecne rozwiązania. Eksperci ostrzegają, że mimo iż celem zmian było promowanie bardziej ekologicznych samochodów, to efekt może być odwrotny.
Więcej w bezpłatnym serwisie Prawo.pl>>
|
|
|
|
| Niektórzy przedsiębiorcy powinni uważać na najem prywatny |
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą często zastanawiają się, gdzie jest granica między ich majątkiem firmowym a prywatnym. Niestety fiskus nie pomaga w odnalezieniu balansu między tymi dwoma obszarami. Może się zdarzyć, że czynności wykonywane prywatnie będą miały wpływ na prowadzoną przez przedsiębiorcę działalność. W jaki sposób?
Prowadzenie przez osobę fizyczną działalności gospodarczej nie oznacza automatycznie kwalifikowania wszelkiego rodzaju czynności przez nią wykonywanych do źródła przychodu, jakim jest działalność gospodarcza. Przykładem czynności, którą przedsiębiorcy mogą wykonywać w ramach zarządu majątkiem prywatnym, może być najem lokali mieszkalnych – bardzo często zresztą spotykany. Wydaje się, że skoro jest to zarząd majątkiem prywatnym, nie ma on wpływu na prowadzoną działalność gospodarczą. Okazuje się jednak, że ten wpływ może wystąpić, i to dla niektórych przedsiębiorców znaczący.
Pytanie do fiskusa
Przekonał się o tym przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, która nie dotyczyła nieruchomości. Dodatkowo jednak w ramach zarządu majątkiem prywatnym wynajmował on dom jednorodzinny, którego był współwłaścicielem wraz z bratem. Umowę najmu zawarł jako osoba fizyczna. Podlegała ona opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.
Przedsiębiorca zapytał, czy przychody osiągane z najmu powinien wliczać do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT (do 200 tys. zł). Jego zdaniem nie, ponieważ najem ma charakter prywatny – nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły w rozumieniu ustawy o VAT. W związku z tym nie ma wpływu na limit zwolnienia z VAT.
Prywatnie, ale ze znaczeniem dla VAT
Organ podatkowy nie zgodził się z podatnikiem.
Przede wszystkim wskazał, że zgodnie z brzmieniem ustawy o VAT do wartości sprzedaży uprawniającej do skorzystania ze zwolnienia nie wlicza się m.in. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.
Ustawodawca nie sprecyzował, co oznacza charakter „pomocniczy” transakcji. W takim przypadku należy przede wszystkim posłużyć się wykładnią językową. Synonimami słowa „pomocniczy” są takie zwroty jak „pomocny, wspierający, poboczny, akcesoryjny, dodatkowy, dopływowy, posiłkowy, subsydiarny, uzupełniający, wspomagający”.
Za transakcje pomocnicze należy uznać takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności.
Ważne! Aby ocenić, czy dana czynność może być uznana za pomocniczą, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to, czy stanowi uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika.
Uzasadniając swoje stanowisko odnośnie nieprawidłowości sposobu rozumowania podatnika organ podkreślił, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej. Zatem czynność najmu wykonywana przez podatnika – mimo że wskazał on, że jest to zarząd majątkiem prywatnym – stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.
Dyrektor KIS wskazał, że prowadzonej działalności w zakresie najmu nie można uznać za działalność świadczoną pomocniczo, jest to bowiem - obok działalności niezwiązanej z nieruchomościami - drugi rodzaj wykonywanej przez niego działalności. Zatem najem nie będzie miał charakteru transakcji pomocniczych względem działalności podstawowej prowadzonej przez podatnika. Podsumowując, przychody z tytułu najmu prywatnego podatnik powinien wliczać do limitu zwolnienia z VAT z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Ryzyko przekroczenia limitu
Powyższa interpretacja może mieć zasadnicze znaczenie dla podatników korzystających ze zwolnienia podmiotowego w VAT, którzy dodatkowo – poza prowadzoną działalnością gospodarczą – wynajmują w ramach majątku prywatnego posiadane nieruchomości. Powinni oni pamiętać, że przychody z tego najmu, zgodnie ze stanowiskiem dyrektora KIS, mają wpływ na wysokość obrotu, co może przełożyć się na szybszą utratę prawa do zwolnienia z VAT.
|
|
|
|
| Członek zarządu łatwiej uniknie odpowiedzialności za zobowiązania spółki |
Członek zarządu może kwestionować ustalenia organu podatkowego dotyczące zaległości spółki, nawet jeśli nie był stroną postępowania wymiarowego. Ma też prawo dostępu do akt, choć w ograniczonym zakresie - wynika z interpretacji ogólnej ministra finansów. Eksperci podkreślają, że jej wydanie to krok w dobrym kierunku. Jednak niedostatecznie wyjaśniono kwestię wykazania należytej staranności w niezłożeniu wniosku o upadłość, co pozostawia organom podatkowym furtkę do utrzymania restrykcyjnego podejścia.
Więcej w bezpłatnym serwisie Prawo.pl>>
|
|
|
|
| Wspólnik spółki jawnej może podlegać ZUS tylko z etatu w tej spółce |
Pracownik spółki jawnej może być jej wspólnikiem. Obowiązek ubezpieczeń społecznych będzie wówczas obejmował tylko zatrudnienie pracownicze – o ile jego miesięczny przychód nie jest niższy niż minimalne wynagrodzenie.
Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają m.in. osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są:
- pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów,
- osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.
Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się m.in. wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej.
Ważne! Osoba zatrudniona na etacie i będąca jednocześnie wspólnikiem spółki jawnej posiada dwa tytuły do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.
Kluczowa wysokość przychodu ze stosunku pracy
W przypadku gdy pracownik jednocześnie prowadzi działalność, podlega ubezpieczeniom społecznym obowiązkowo wyłącznie z etatu, jeśli jego miesięczny przychód stanowiący podstawę wymiaru składek z pracowniczego tytułu do ubezpieczeń wynosi co najmniej minimalne wynagrodzenie.
Pracownik zatrudniony na cały etat ma gwarancję zarobku w wysokości nie niższej niż minimalna płaca. W związku z tym po podjęciu działalności nie musi opłacać składek społecznych z tej działalności.
Stanowisko ZUS
Potwierdził to ZUS w interpretacji z 31 lipca 2025 r., znak: DI/100000/43/610/2025.
W stanie faktycznym, który oceniał ZUS, spółka zatrudniała pracownika (magazyniera – sprzedawcę), który od 1 lipca 2025 r. miał stać się wspólnikiem tej spółki. Jednocześnie nadal miał być zatrudniony na tych samych warunkach i na pełnym etacie. Zadania w ramach stosunku pracy nie miały się przy tym pokrywać z tymi wynikającymi z obowiązku prowadzenia spraw czy reprezentowania spółki.
ZUS wskazał, że dla rozstrzygnięcia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne istotne jest, czy dana osoba posiada jeden z tytułów do ubezpieczenia określonych w art. 6 ust. 1 ustawy systemowej. Finalnie ZUS uznał, że w sytuacji gdy pracodawca (płatnik składek) zatrudnia osobę na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy i:
- zostaje ona jednocześnie wspólnikiem spółki jawnej,
- zakres obowiązków z umowy o pracę nie pokrywa się z zakresem obowiązków z prowadzenia spraw spółki,
- to obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne dotyczy wyłącznie umowy o pracę.
Podstawa prawna:
|
|
|
|
RK CONSULTING GROUP SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
|
|
ul. Puławska 479
/8
|
|
02-844 Warszawa
|
|
m.turczyk@rkcg.pl
|
|
tel:
+503057494
|
|
|
|
Wiadomość została wygenerowana automatycznie. Jeśli chcesz na nią odpowiedzieć, stwórz nową wiadomość w swoim programie pocztowym i wyślij ją na adres m.turczyk@rkcg.pl
|
|