Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2025 r. rzuca nowe światło na kwestię zawieszenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorców.

Orzeczenie to ma fundamentalne znaczenie dla tysięcy polskich firm, które w okresie pandemii COVID-19 próbowały skorzystać z możliwości czasowego wstrzymania prowadzenia biznesu w nadziei na uzyskanie ulg w opłacaniu składek ZUS.

Kiedy zawieszenie nie jest pozorne 

Przedmiotem rozstrzygnięcia NSA była sprawa przedsiębiorcy, który w marcu 2020 r. podjął decyzję o zawieszeniu działalności gospodarczej. Przedsiębiorca zgłosił zawieszenie swojej firmy 15 marca 2020 r., jednak już 1 kwietnia 2020 r. zdecydował się wznowić aktywność biznesową. Oznaczało to, że faktyczny okres nieaktywności wynosił jedynie 16 dni, co okazało się kluczowe dla przebiegu sprawy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił przedsiębiorcy zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek za maj 2020 r., argumentując decyzję tym, że zgłoszone zawieszenie nie spełniało ustawowych wymogów. ZUS stał na stanowisku, że przepisy prawa wyraźnie określają minimalne ramy czasowe dla skutecznego zawieszenia działalności gospodarczej. 

NSA precyzuje zasady zawieszania biznesu 

Wojewódzki Sąd Administracyjny początkowo stanął po stronie przedsiębiorcy, uchylając decyzję ZUS. Jednak Naczelny Sąd Administracyjny, rozpatrując skargę kasacyjną złożoną przez Zakład, przedstawił odmienną interpretację przepisów prawnych.

Kluczowym przepisem w sprawie okazał się art. 23 ust. 1 prawa przedsiębiorców. Stanowi on, że przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy jednak niż 30 dni. To właśnie sformułowanie „nie krótszy jednak niż 30 dni” stało się przedmiotem szczegółowej analizy prawnej. 

NSA w orzeczeniu podkreślił, że ustawodawca świadomie ustanowił warunki, których spełnienie jest konieczne do skorzystania z instytucji zawieszenia działalności gospodarczej. Jednym z najważniejszych warunków jest właśnie okres zawieszenia, który został przez prawodawcę ściśle określony.

Ważne! Minimalna granica 30 dni nie jest przypadkowa – ma ona zapewnić, że zawieszenie działalności ma charakter rzeczywisty, a nie pozorny.

Konsekwencje prawne krótkiej przerwy  

Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu jednoznacznie stwierdził, że skutki zawieszenia działalności gospodarczej następują dopiero po upływie minimalnego okresu przewidzianego przez ustawę, czyli po upływie 30 dni.

Ważne! W konsekwencji niewykonywanie przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej przez okres krótszy niż 30 dni nie jest kwalifikowane przez ustawodawcę jako zawieszenie jej wykonywania w rozumieniu prawa.

Ta interpretacja ma daleko idące konsekwencje praktyczne. Oznacza bowiem, że przedsiębiorcy, którzy w dobrej wierze zgłaszali zawieszenie działalności w okresie pandemii COVID-19 na okres krótszy niż miesiąc, nie mogą liczyć na korzyści prawne wynikające z tego zawieszenia. W szczególności nie mogą oczekiwać zwolnienia z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne za okresy, w których formalnie działalność była zawieszona, ale zawieszenie to trwało krócej niż 30 dni. 

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2025 r., sygn. akt I GSK 156/22

Dla przedsiębiorcy, który wykupił samochód z leasingu, korzystniejsze od sprzedaży może być przekazanie auta w darowiźnie, np. małżonkowi czy dziecku. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdza, że przedsiębiorca uniknie wówczas podatku dochodowego, bez czekania obowiązkowych sześciu lat. Po spełnieniu odpowiednich warunków, od takiej darowizny nie trzeba też płacić VAT. 

Więcej w bezpłatnym serwisie Prawo.pl>>

Wynagrodzenie wspólników spółki jawnej za prowadzenie spraw spółki, wypłacane na podstawie umowy spółki i uchwały wspólników, nie podlega składkom na ubezpieczenia społeczne. Tak uznał ZUS w interpretacji wydanej 7 maja 2024 r., znak: DI/100000/43/383/2024. Interpretacja ta dotyczy w szczególności małych firm, w tym rodzinnych.

Istota spółki jawnej 

Z postanowień kodeksu spółek handlowych wynika m.in., że każdy wspólnik spółki jawnej ma prawo reprezentować spółkę. Prawo wspólnika do reprezentowania spółki dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki.

Umowa spółki jawnej powinna zawierać: 

• firmę i siedzibę spółki, 
• określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość, 
• przedmiot działalności spółki, 
• czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony.

Umowa może zawierać również przepisy odnośnie wynagrodzenia wspólników za prowadzenie spraw spółki.

Bez składek od wynagrodzenia z uchwały...

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych reguluje tzw. tytuły do podlegania ubezpieczeniom społecznym. W art. 6 ustawodawca określił zamknięty katalog podlegania tym ubezpieczeniom.

Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają m.in. osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

ZUS wskazał, że dla rozstrzygnięcia obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym konieczne jest ustalenie, czy dana osoba posiada jeden z tytułów ubezpieczenia określonych art. 6 ustawy systemowej. Zdaniem ZUS osoba, której cechy jako podmiotu ubezpieczenia zostały określone w tym przepisie, została objęta tymi ubezpieczeniami i staje się stroną stosunku ubezpieczenia społecznego.

ZUS nawiązał jednak do przepisów kodeksu spółek handlowych. Podkreślił, że wspólnik spółki jawnej może być zatrudniony w spółce i otrzymywać wynagrodzenie, jeżeli umowa spółki tak stanowi. Prowadzi to do wniosku, że wspólnicy mogą wprowadzić w umowie zasadę, że wspólnik prowadzący sprawy spółki ma prawo do wynagrodzenia, a wysokość określa właśnie umowa spółki.

ZUS wskazał również, że w sytuacji, gdy spółka nie nawiązuje ze wspólnikiem stosunku obligacyjnego czy umowy o pracę i występuje wyłącznie stosunek organizacyjny, nie dochodzi do powstania tytułu do ubezpieczeń społecznych.

Ważne! Brak jest podstaw prawnych do uznania, że przyznanie w umowie spółki / uchwale wspólników prawa do wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki będzie stanowić oddzielną podstawę do podlegania ubezpieczeniom społecznym.

Finalnie ZUS uznał, że wynagrodzenie wypłacane wspólnikom spółki jawnej z tytułu prowadzenia spraw spółki na podstawie umowy spółki / uchwały wspólników nie podlega obowiązkowi opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.

... ale już z działalności trzeba płacić 

Końcowo ZUS przypomniał jednak, że wspólnicy spółek osobowych są zobowiązani do uiszczania składek na ubezpieczenia społeczne, lecz z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności – tak jak osoby prowadzące działalność gospodarczą. Każdy wspólnik zgłasza się do ZUS jako płatnika składek i jako osobę ubezpieczoną – wspólnicy samodzielnie opłacają za siebie składki (art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej). 

Ważne! Obowiązek uiszczania składek na ubezpieczenia społeczne powoduje po stronie wspólnika sam fakt bycia wspólnikiem spółki osobowej. Nie jest on zależny od tego, czy wspólnik jest uprawniony do prowadzenia spraw spółki.

Podstawa prawna:

• art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2025 r., poz. 350 ze zm.)

Przedsiębiorca prowadzący firmę przewozową nie może skorzystać ze składek preferencyjnych, gdy będzie wykonywał takie usługi na rzecz firmy, w której pracował jako kierowca. Ograniczenie dotyczy całego okresu 24 miesięcy, a nie tylko pierwszego dnia współpracy.

Tak uznał ZUS w interpretacji wydanej 8 sierpnia 2024 r., znak: DI/100000/43/711/2024. Dotyczyła ona braku możliwości skorzystania ze składek preferencyjnych przez przedsiębiorcę, który będzie współpracował  z byłym pracodawcą w zakresie transportu towarów.

Składki preferencyjne 

Ustawa z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych przewiduje specjalny mechanizm w postaci tzw. składek preferencyjnych. To prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od kwoty nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia przez okres maksymalnie 24 miesięcy prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Aktualnie składki opłacane na tych zasadach na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne (ze składką na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe) wynoszą 442,90 zł. W porównaniu do składek w „podstawowej” wysokości, stawki preferencyjne są rozwiązaniem bardzo korzystnym, ale ograniczone są różnymi warunkami.

Przesłanki do spełnienia 

Składki preferencyjne może opłacać osoba podejmująca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli:

• nie prowadzi i przez ostatnie 60 miesięcy kalendarzowych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie prowadziła pozarolniczej działalności,
• w ramach działalności gospodarczej nie świadczy się  na rzecz byłego pracodawcy takich samych usług jak na etacie; dotyczy to pracodawcy, u którego trwało zatrudnienie ma podstawie umowy o pracę w tym samym roku, w którym założono działalność lub w roku poprzedzającym założenie działalności. 

W praktyce te zasady często budzą wątpliwości. Dotyczą m.in. sytuacji, gdy nowy przedsiębiorca ma współpracować z byłym pracodawcę wykonując usługi, które są tożsame z tymi, jakie świadczył wcześniej na rzecz tego pracodawcy w ramach umowy o pracę.

Gdy usługi pokrywają się częściowo

Przedsiębiorca wnioskujący o wydanie interpretacji prowadził działalność gospodarczą w zakresie transportu towarów. Jednym z jego kontrahentów miał być jego były pracodawca. U byłego pracodawcy był kierowcą samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony.

ZUS przeanalizował jedną z przesłanek warunkującą prawo do tzw. preferencyjnych składek, tj. niewykonywania na rzecz byłego pracodawcy czynności tożsamych zakresowo z tymi z ramach stosunku pracy. Podkreślił, że zakres czynności na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, na rzecz którego wykonywana jest działalność, nie może pokrywać się z zakresem obowiązków wykonywanych w ramach stosunku pracy nawet częściowo. Jak podał ZUS, wystarczy, aby zakres wykonywanej przez daną osobę działalności gospodarczej (na rzecz byłego pracodawcy) tylko w części pokrywał się z czynnościami wykonywanymi w ramach uprzedniego stosunku pracy, aby możliwość składek preferencyjnych była wykluczona.

ZUS dodał, że warunek niewykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy dotyczy nie tylko pierwszego dnia, w którym następuje rozpoczęcie działalności, ale całego 24-miesięcznego okresu, w którym taka ulga mogłaby przysługiwać. W konsekwencji od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy następuje utrata prawa do deklarowania ww. składek preferencyjnych.

Podstawa prawna:

• art. 18a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2025 r., poz. 350) 

W związku ze zmianami deregulacyjnymi w ustawie Prawo przedsiębiorców zmianie uległy m.in. przepisy dotyczące procedury kontroli, w tym treść zawiadomienia o zamiarze jej wszczęcia. Czas trwania wszystkich kontroli u mikroprzedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie będzie mógł przekraczać 6 dni roboczych.

Zasady przeprowadzania kontroli działalności gospodarczej  przedsiębiorców określa ustawa Prawo przedsiębiorców. Co do zasady organ kontroli planuje i przeprowadza kontrolę po uprzednim dokonaniu analizy prawdopodobieństwa naruszenia prawa w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Analiza obejmuje identyfikację obszarów podmiotowych i przedmiotowych, w których ryzyko naruszenia przepisów jest największe. Sposób przeprowadzenia analizy określa organ kontroli lub organ nadrzędny.

Uprzednie zawiadomienie

Organ kontroli zawiadamia przedsiębiorcę o zamiarze wszczęcia kontroli. Kontrolę wszczyna się nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli. Na wniosek przedsiębiorcy kontrola może być wszczęta przed upływem 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia.

Ważne! Jeżeli kontrola nie zostanie wszczęta w terminie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, wszczęcie kontroli wymaga ponownego zawiadomienia.

Od 13 lipca 2025 r. zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli będzie dodatkowo zawierać:

• wstępną listę dokumentów i informacji związanych z zakresem przedmiotowym kontroli, których udostępnienia oczekuje organ kontroli w trakcie kontroli, 
• w przypadku kontroli planowej – informację o kategorii ryzyka.

Czynności kontrolne

Czynności kontrolne mogą wykonywać pracownicy organu kontroli po okazaniu przedsiębiorcy albo osobie przez niego upoważnionej legitymacji służbowej oraz po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli. Z odrębnych przepisów może wynikać możliwość podjęcia kontroli po okazaniu legitymacji.

Ważne! Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez osoby niebędące pracownikami organu kontroli.

Zakres kontroli nie może wykraczać poza wskazany w upoważnieniu. Czynności kontrolne muszą być wykonywane w obecności przedsiębiorcy lub osoby przez niego upoważnionej.

Kontrolę przeprowadza się w siedzibie przedsiębiorcy lub w miejscu wykonywania działalności gospodarczej oraz w godzinach pracy lub w czasie faktycznego wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę.

Obowiązujące zasady: 

• za zgodą lub na wniosek przedsiębiorcy kontrolę przeprowadza się w miejscu przechowywania dokumentacji (w tym ksiąg podatkowych), jeżeli może to usprawnić prowadzenie kontroli,
• za zgodą przedsiębiorcy kontrola lub poszczególne czynności kontrolne mogą być przeprowadzane również w siedzibie organu kontroli, jeżeli może to usprawnić prowadzenie kontroli, 
• za zgodą przedsiębiorcy kontrola lub poszczególne czynności kontrolne mogą być przeprowadzone w sposób zdalny za pośrednictwem operatora pocztowego lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej, jeżeli może to usprawnić prowadzenie kontroli lub przemawia za tym charakter prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej.

Czynności kontrolne muszą być wykonywane w sposób sprawny i możliwie niezakłócający funkcjonowania przedsiębiorcy. Gdy przedsiębiorca wskaże na piśmie, że zakłócają w sposób istotny działalność gospodarczą, konieczność podjęcia takich czynności musi być uzasadniona w protokole kontroli.

Nie można równocześnie podejmować i prowadzić więcej niż jednej kontroli działalności przedsiębiorcy, z wyłączeniem m.in. przypadków, gdy:

• ratyfikowane umowy międzynarodowe albo bezpośrednio stosowane przepisy prawa Unii Europejskiej stanowią inaczej, 
• przedsiębiorca wyraził zgodę na równoczesne podjęcie i prowadzenie więcej niż jednej kontroli, 
• przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska, 
• kontrola dotyczy zasadności dokonania zwrotu podatku VAT przed dokonaniem tego zwrotu, 
• kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów ustawy o Straży Granicznej, 
• kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy.

Czas trwania postępowania

W związku ze zmianami deregulacyjnymi, czas trwania wszystkich kontroli w jednym roku kalendarzowym nie będzie mógł przekraczać w odniesieniu do mikroprzedsiębiorców 6 dni roboczych. Zostanie więc od 13 lipca 2025 r. skrócony o połowę z obecnych 12 dni roboczych.

Limit trwania kontroli w przypadku reszty kategorii przedsiębiorców pozostaje bez zmian, tj. nadal będzie wynosić w odniesieniu do: 

• małych przedsiębiorców – 18 dni roboczych, 
• średnich przedsiębiorców – 24 dni roboczych,
• pozostałych przedsiębiorców – 48 dni roboczych. 

Ważne! Przedłużenie czasu trwania kontroli jest możliwe jedynie z przyczyn niezależnych od organu kontroli i wymaga uzasadnienia na piśmie.

Przedłużenie czasu trwania kontroli możliwe jest także wtedy, gdy w toku kontroli zostanie ujawnione: 

• zaniżenie zobowiązania podatkowego w wysokości przekraczającej równowartość 10% kwoty zadeklarowanego zobowiązania podatkowego, jednak nie niższej niż 500 złotych, lub 
• zawyżenie straty w wysokości przekraczającej równowartość 50% kwoty zadeklarowanej straty, jednak nie niższej niż 2500 złotych, albo 
• w przypadku ujawnienia faktu niezłożenia deklaracji pomimo takiego obowiązku.

Książka kontroli

Przedsiębiorca zobowiązany jest prowadzić i przechowywać w swojej siedzibie książkę kontroli oraz upoważnienia i protokoły kontroli.

Książkę kontroli można prowadzić w postaci papierowej lub elektronicznej. Wpisów w książce prowadzonej w postaci: 

• papierowej – dokonuje kontrolujący, 
• elektronicznej – dokonuje przedsiębiorca.

Sprzeciw przeciw czynnościom kontrolnym

W ustawowo określonych sytuacjach przedsiębiorca może wnieść sprzeciw wobec podjęcia i wykonywania przez organ kontroli czynności z naruszeniem przepisów. Sprzeciw wymaga uzasadnienia.

Przedsiębiorca wnosi sprzeciw na piśmie do organu kontroli, którego czynności ten sprzeciw dotyczy. O wniesieniu sprzeciwu przedsiębiorca musi zawiadomić na piśmie kontrolującego.

Wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej

Wójt, burmistrz lub prezydent miasta może nakazać, w drodze decyzji, wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej na czas niezbędny, nie dłuższy niż 3 dni.

Decyzja nakazująca wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej w razie stwierdzenia zagrożenia życia lub zdrowia, niebezpieczeństwa powstania szkód majątkowych w znacznych rozmiarach lub bezpośredniego zagrożenia środowiska w wyniku wykonywania tej działalności podlega natychmiastowemu wykonaniu.

Ważne! Przedsiębiorcy, który poniósł szkodę na skutek wykonania czynności kontrolnych z naruszeniem przepisów prawa, przysługuje odszkodowanie.

Podstawa prawna:

• art. 45 – art. 65 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców  (tekst jedn. Dz.U. z 2024 r., poz. 236 ze zm.)
• art. 24, art. 48 ustawy z 21 maja 2025 r. o zmianie niektórych ustaw w celu deregulacji prawa gospodarczego i administracyjnego oraz doskonalenia zasad opracowywania prawa gospodarczego (Dz.U. z 2025 r., poz. 769) 

Wakacje i lato to czas wzmożonej aktywności na jeziorach i innych akwenach wodnych – przede wszystkim żeglarskiej. Przedsiębiorcy często zastanawiają się, czy jako osoby prowadzące działalność gospodarczą mogą zainwestować w jednostki pływające takie jak jachty czy żaglówki, by osiągnąć również korzyści podatkowe. Okazuje się – co potwierdza fiskus – że jest to możliwe. Jednak muszą być spełnione określone warunki. W jednej z najnowszych interpretacji fiskus wyjaśnił, kiedy jest to możliwe.  

Wątpliwości podatnika

Sprawa dotyczyła spółki, która realizowała projekty polegające na budowie i sprzedaży apartamentów na terenie Polski. Wspólnicy na początku roku podjęli decyzję o zakupie jachtu, który miał służyć prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej – na jachcie miało znajdować się logo oraz strona internetowa spółki, zaś głównym celem zakupu miało być realizowanie rejsów, podczas których byłaby promowana działalność i produkty podatnika. Rejsy – jak podkreśliła spółka – będą się odbywały w pobliżu realizowanych przez nią inwestycji, przez co miałaby ona szansę dotrzeć do potencjalnych nabywców. Ponadto sam jacht miałby służyć również do wynajmu, co przełożyłoby się na osiągane przez spółkę przychody. W tym celu spółka planuje rozszerzyć swoje PKD.

Wątpliwości podatniczki dotyczyły możliwości zaliczenia jachtu do środków trwałych firmy, a w konsekwencji odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów, oraz ewentualnego zaliczenia późniejszych wydatków eksploatacyjnych związanych z jachtem do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem wnioskodawczyni ma ona prawo zaliczyć jacht do środków trwałych oraz zaliczać odpisy amortyzacyjne, jak i wydatki eksploatacyjne do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności.

Takie wydatki stanowią koszty podatkowe

Dyrektor KIS uznał stanowisko spółki za prawidłowe, tym samym potwierdzając, że wydatki na jacht mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w prowadzonej działalności. Jednak konieczne jest spełnienie warunków ustawowych.

Organ wskazał, że konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów w podatkach dochodowych daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (które nie zostały wymienione w ustawach jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów), pod warunkiem że podatnik wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganego przychodu.

Trzeba jednak mieć na uwadze, że każdy ponoszony przez podatnika wydatek musi być oceniany indywidualnie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej (wyjątkiem są sytuacje, gdy ustawa wprost wyłącza lub zalicza dany wydatek do kategorii kosztów uzyskania przychodów). Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością powinien zakładać, że może on obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów.

Ważne! To na podatniku  spoczywa obowiązek udowodnienia, że wydatek stanowi koszt związany z osiąganymi przez niego przychodami. 

Organ podkreślił, że w zakresie możliwości uznania za środek trwały jachtu i możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych należy zauważyć, że ten składnik majątku musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Przy czym fiskus zaznaczył, że samo umieszczenie logo firmy oraz adresu strony internetowej nie wystarczy, by uznać wydatek za związany z działalnością spółki. Ponieważ jednak spółka zamierza również rozszerzyć przedmiot działalności o wynajem przedmiotowego jachtu, można stwierdzić, że będzie on wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą – będą bowiem osiągane z tego tytułu przychody. 

Skoro zatem sam jacht będzie stanowił środek trwały, od którego naliczane odpisy amortyzacyjne będą mogły stanowić koszty podatkowe, trzeba uznać, że również wydatki związane z eksploatacją tego środka trwałego będą stanowić koszty uzyskania przychodu.

Ważne stanowisko dla podatników

Chociaż interpretacja dotyczyła podatnika CIT, jest ona cenna również dla podatników PIT, bowiem w zakresie kosztów uzyskania przychodów przepisy w obu przypadkach są bardzo zbliżone. Należy zwrócić uwagę, że organ pozwolił podatnikowi na zaliczenie jachtu do kosztów uzyskania przychodów, jednak podkreślił jednocześnie, że samo opatrzenie go logiem spółki nie będzie wystarczające, by mówić o związku z osiąganymi przychodami.

Oczywiście każda sytuacja jest inna i wymaga indywidualnej analizy. Można jednak pokusić się o stwierdzenie, że wystarczające jest dobre uzasadnienie racjonalności poniesionych wydatków i udowodnienie ich związku z osiąganymi przychodami, a nawet jacht może zostać kosztem uzyskania przychodu.

Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 czerwca 2025 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.146.2025.2.MF

1 lipca 2025 r. system doręczeń elektronicznych stanie się obowiązkowy dla kolejnej grupy podmiotów. Od tego dnia każdy, kto ma firmę i będzie dokonywał zmian we wpisie do CEIDG, musi podawać adres do e-Doręczeń.  Co więcej, będzie musiał też obsługiwać elektroniczną skrzynkę, nawet jeśli w swojej działalności nie posługuje się internetem. Tylko tą drogą urzędy będą wysyłać mu listy polecone, niekiedy nawet w sprawach prywatnych.

Więcej w bezpłatnym serwisie Prawo.pl >

Szef Krajowej Administracji Skarbowej wydał dwie opinie zabezpieczające w sprawie fundacji rodzinnej. Potwierdził, że wniesienie do fundacji udziałów w spółkach, a następnie ich sprzedaż i reinwestycja uzyskanych środków, czyli zakupu kolejnych udziałów, to działalnie zgodne z przepisami. Eksperci zgadzają się, że celem fundacji jest pomnażanie środków, zaś obowiązujące przepisy w wystarczający sposób chronią przed ewentualnymi nadużyciami. 

Więcej w bezpłatnym serwisie Prawo.pl>>