|
Otrzymujesz tego maila w kontekście: MEDIANA Biuro Rachunkowe Monika Rosińska-Turczyk
|
|
| Biuletyn podatkowy - Czerwiec 2025 |
|
| Zakup klimatyzacji w kosztach firmowych – czy to możliwe? |
Lato to czas wysokich temperatur, które utrudniają komfortową pracę nie tylko pracownikom, ale również przedsiębiorcom. Wielu z nich podejmuje w tym okresie decyzje o zakupie klimatyzacji do lokali bądź mieszkań, w których jest prowadzona działalność gospodarcza. I choć wydaje się to dość oczywisty temat, często pojawia się wątpliwość, czy zakup takiego urządzenia przedsiębiorca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności, i jeśli tak – w jaki sposób?
Budynek lub lokal użytkowy przeznaczony na działalność
Kosztami uzyskania przychodów są – zgodnie z ustawą o PIT – wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu bądź zachowania lub zabezpieczenia jego źródła, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 jako wydatki niestanowiące tych kosztów. Oznacza to, że każdy wydatek, który pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością i osiąganymi z niej przychodami, który nie znajduje się jednocześnie w katalogu wyłączeń, stanowi koszt uzyskania przychodu.
Ustawodawca nie wymienił wśród wyłączeń z kosztów urządzenia, jakim jest klimatyzacja. Jeśli zatem została ona nabyta na potrzeby prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności zarobkowej, może stanowić koszt firmowy.
Działalność prowadzona w mieszkaniu przedsiębiorcy
W przypadku lokalu użytkowego, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, co do zasady nie ma wątpliwości w kwestii rozliczenia w kosztach uzyskania przychodu wydatków na zakup i montaż klimatyzacji. Problem może pojawić się w przypadku takiego zakupu urządzenia do mieszkania przedsiębiorcy, w którym prowadzi on również swoją działalność.
Generalnie fiskus nie kwestionuje tego rodzaju wydatków w kosztach uzyskania przychodów, nawet jeśli tylko część mieszkania jest przeznaczona na działalność gospodarczą podatnika – nawet wówczas fiskus pozwala zaliczyć taki wydatek do kosztów w całości. Podkreśla jednocześnie, że to podatnik powinien udowodnić, że zakup klimatyzacji ma związek z działalnością prowadzoną przez niego w mieszkaniu (a nie jest to zakup przede wszystkim do celów prywatnych). Dlatego też przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą we własnych lokalach mieszkalnych powinni dobrze przemyśleć kwestię uzasadnienia takiego wydatku, tak by organ nie dopatrzył się w tym przede wszystkim wydatku prywatnego.
Jak rozliczyć w firmie zakup klimatyzacji
Skoro zakup klimatyzacji przedsiębiorca może co do zasady zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, należy zastanowić się, w jaki sposób powinien to zrobić. Odpowiedź brzmi – to zależy.
Poniżej przedstawione są sposoby rozliczania w odniesieniu do klimatyzacji mogącej stanowić osobne urządzenie (niepołączonej w sposób trwały z budynkiem):
1. w przypadku klimatyzacji, której wartość przekracza 10 000 zł i przedsiębiorca ma zamiar używać jej na cele firmowe przez okres dłuższy niż rok – klimatyzacja powinna zostać zaliczona do środków trwałych i rozliczana miesięcznie poprzez odpisy amortyzacyjne; stawka amortyzacji dla klimatyzatorów to 10%,
2. jeśli wartość klimatyzacji jest równa lub niższa niż 10 000 zł, a przewidywany okres jej użytkowania jest dłuższy niż rok – przedsiębiorca ma możliwość:
- zaliczenia jej do środków trwałych i rozliczania poprzez odpisy amortyzacyjne (jak wyżej), lub
- zaliczenia wydatku na klimatyzację bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów,
3. gdy przewidywany czas użytkowania klimatyzacji w firmie jest niższy niż rok – przedsiębiorca zaliczy taki wydatek bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodówbez względu na wartość urządzenia, nie będzie on bowiem spełniał definicji środka trwałego.
W przypadku klimatyzacji, która jest w sposób trwały połączona z budynkiem (lokalem) mającym charakter usługowy, jeśli wartość klimatyzacji przekracza 10 000 zł, będzie ona zwiększać wartość początkową środka trwałego, jakim jest budynek (lokal) stanowiący własność podatnika. Jeśli budynek lub lokal są wynajmowane, klimatyzacja będzie stanowić inwestycję w obcym środku trwałym.
W przypadku klimatyzacji przyłączonej na stałe do budynku (lokalu), której wartość była niższa niż 10 000 zł, wydatek na takie urządzenie przedsiębiorca może rozliczyć w kosztach uzyskania przychodu bezpośrednio.
Ważne! Aktualnie nie ma możliwości dokonywania amortyzacji nieruchomości mieszkalnych. W związku z tym klimatyzacji trwale połączonej z mieszkaniem, w którym jest wykonywana działalność gospodarcza i na którą przedsiębiorca poniósł nakłady przekraczające 10 000 zł, nie można rozliczyć w kosztach uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne.
Jeśli natomiast wartość klimatyzacji będzie niższa, przedsiębiorca może ją zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
Podstawa prawna:
|
|
|
|
| Jak rozliczyć kursy językowe dla podwykonawców - przedsiębiorców |
Sfinansowanie kosztów szkoleń językowych podwykonawcom (prowadzącym działalność gospodarczą) nie rodzi po stronie firmy obowiązków płatnika PIT. Podwykonawcy będący przedsiębiorcami powinni zakwalifikować wartość nieodpłatnych świadczeń do źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza”.
Więcej w bezpłatnym serwisie Prawo.pl>>
|
|
|
|
| Pensja członka komisji rewizyjnej wolna od składek ZUS |
ZUS wydał 11 marca 2025 r. interpretację (znak DI/200000/43/218/2025) dotyczącą wynagrodzenia członków komisji rewizyjnej spółki z o.o. Zwrócił się o nią przedsiębiorca, który zamierza ustanowić w swojej spółce komisję rewizyjną, składającą się z co najmniej 3 osób.
Zasady funkcjonowania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określa kodeks spółek handlowych. Z art. 213 tego kodeksu wynika, że:
- umowa spółki może ustanowić radę nadzorczą lub komisję rewizyjną albo oba te organy,
- w spółkach, w których kapitał zakładowy przewyższa kwotę 500 000 złotych, a wspólników jest więcej niż 25, powinna być ustanowiona rada nadzorcza lub komisja rewizyjna,
- w przypadku ustanowienia rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej umowa spółki może wyłączyć albo ograniczyć indywidualną kontrolę wspólników.
Zadanie komisji rewizyjnej
Do obowiązków komisji rewizyjnej należy ocena sprawozdań zarządu z działalności spółki oraz sprawozdanie finansowego za ubiegły rok obrotowy, a także wniosków zarządu dotyczących podziału zysku lub pokrycia straty. Jej zadaniem jest także sporządzanie i składanie zgromadzeniu wspólników corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny, w trybie i zakresie określonych dla wykonywania tych czynności przez radę nadzorczą.
Brak tytułu do ubezpieczeń
Art. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych określa zamknięty katalog tytułów do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Stanowi m.in., że obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Polski są:
- pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów,
- osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osobami z nimi współpracującymi,
- osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.
W ramach oceny prawnej ZUS wskazał na art. 6 ust. 1 pkt 22 ustawy systemowej. Przewiduje on objęcie obowiązkiem ubezpieczeń emerytalnego i rentowych członków rady nadzorczej wynagradzani z tytułu pełnienia tej funkcji. Obowiązek ten dotyczy członków rad nadzorczych, w których taki organ występuje. Nie są więc objęci tym obowiązkiem członkowie organów sprawujących funkcje tożsame lub zbliżone do rad nadzorczych, ale o innych nazwach.
ZUS ustalił, że członkowie komisji działającej u przedsiębiorcy, który zwrócił się o wydanie omawianej interpretacji, pobierali comiesięczne wynagrodzenie, a ponadto nie posiadali innego tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.
Finalnie ZUS uznał jednak, że wynagrodzenie wypłacone członkom komisji rewizyjnej z tytułu pełnionej funkcji na podstawie samego powołania nie podlega obowiązkowi opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Jak podkreślił, wśród tytułów rodzących obowiązek tych ubezpieczeń nie zostały wymienione osoby pełniące funkcje członka komisji rewizyjnej w spółce z o.o.
Podstawa prawna:
|
|
|
|
| Sąd: Fiskus nie może stosować wymówek, by nie wydawać interpretacji |
Skarbówka często zadaje dodatkowe pytania podatnikom, którzy składają wnioski o interpretację indywidualną. Zdarza się, że odmawia wydania interpretacji, jeśli uzna, że odpowiedź podatnika jest zbyt mało szczegółowa. WSA we Wrocławiu zakwestionował taką praktykę. Orzekł, że procedura uzupełniania braków formalnych nie może być wykorzystywana przez organ do unikania merytorycznej wypowiedzi w sprawie.
Więcej w bezpłatnym serwisie Prawo.pl>>
|
|
|
|
| Od stypendium stażysty nie zawsze trzeba płacić składki na ZUS |
Przedsiębiorca przyjmujący uczniów na staż uczniowski w ramach programu unijnego nie ponosi obciążeń składkowych od wypłacanego stypendium. Tak uznał ZUS w interpretacji z 20 maja 2025 r. (znak: DI/100000/43/379/2024). Przy czym chodzi o staże realizowane w ramach programów EFS.
Staż nie jest rodzajem zatrudnienia. To forma przygotowania do pracy, nabywania umiejętności praktycznych do wykonywania pracy przez wykonywanie zadań w miejscu pracy bez nawiązywania stosunku pracy z pracodawcą.
Staż w polskich ubezpieczeniach
Z odbywaniem staży wiąże się najczęściej wypłata stypendium stażowego. Nie zawsze wypłaca je powiatowy urząd pracy. Wypłacającym stypendium w okresie szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego w ramach projektów lub programów finansowanych z udziałem środków funduszy strukturalnych Unii Europejskiej może być inny podmiot (np. firma) w stosunku do osób pobierających stypendium w okresie szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego.
Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają m.in. osoby fizyczne, które na obszarze Polski są osobami pobierającymi stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące na szkolenie, staż lub przygotowanie zawodowe dorosłych (art. 6 ust. 1 pkt 9a ustawy systemowej). Te zasady mają zastosowanie do osób, które nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych.
Katalog innych podmiotów kierujących określa art. 4 pkt 2 lit. za ustawy systemowej. Taki status mają:
Stypendium ze środków EFS
Ostatecznie ZUS przywołał wspomniany art. 6 ust. 4ba ustawy systemowej, który znosi obowiązek składkowy od stypendiów szkoleniowych wypłacanych uczniom szkół ponadpodstawowych z EFS. Zgodnie z tym przepisem:
- uczniowie szkół ponadpodstawowych
lub
- studenci do ukończenia 26 lat,
którzy pobierają stypendium finansowane z udziałem środków Europejskiego Funduszu Społecznego lub Europejskiego Funduszu Społecznego Plus w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostali skierowani przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące na szkolenie, staż lub przygotowanie zawodowe dorosłych, nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.
Podstawa prawna:
|
|
|
|
| Ważny termin dla firm zatrudniających osoby niepełnosprawne |
Do 15 lipca 2025 r. pracodawcy mają czas na złożenie w PFRON sprawozdań finansowych za 2024 rok lub oświadczeń o braku obowiązku sporządzenia sprawozdania.
Przedsiębiorca o wielkości innej niż mikro lub mały przedsiębiorca, ubiegający się o dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, ma obowiązek przedstawić Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych:
- sprawozdanie finansowe sporządzone zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, lub
- oświadczenie, w którym wskazuje, że nie jest zobowiązany do sporządzania takich sprawozdań.
Wzór oświadczenia o braku obowiązku sporządzania sprawozdania finansowego.
Sprawozdań do PFRON nie muszą składać przedsiębiorcy, którzy są zobowiązani do złożenia sprawozdania finansowego do KRS.
Uwaga!
Złożone w KRS sprawozdania finansowe PFRON będzie weryfikował pod kątem braków formalnych / błędów finansowych; w razie stwierdzenia nieprawidłowości, wezwie wnioskodawcę do uzupełnienia.
Przedsiębiorcy o wielkości innej niż mikro lub mały przedsiębiorca, którzy nie składają sprawozdań finansowych do KRS, mają obowiązek dostarczenia elektronicznego sprawozdania finansowego za 2024 r. lub oświadczenia o braku obowiązku sporządzania sprawozdania finansowego za 2024 r. do właściwego terytorialnie Oddziału PFRON do 15 lipca 2025 r.
Elektroniczne sprawozdanie finansowe lub oświadczenie za 2024 r., podpisane kwalifikowanym certyfikatem lub profilem zaufanym, należy przesłać bezpośrednio na określone skrzynki e-mail właściwych terytorialnie Oddziałów PFRON.
Skutki niezłożenia sprawozdania lub oświadczenia
Niezłożenie przez podmiot do tego zobowiązany sprawozdania finansowego za 2024 r. bądź oświadczenia o braku obowiązku sporządzania sprawozdania finansowego za 2024 r. do KRS lub właściwego Oddziału PFRON w terminie do 15 lipca 2025 r. może skutkować wstrzymaniem wypłaty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.
Brak obowiązku złożenia sprawozdań lub oświadczeń
Obowiązek składania sprawozdań finansowych lub oświadczeń o braku obowiązku sporządzania sprawozdań nie dotyczy:
- pracodawców prowadzących działalność gospodarczą w sektorach rolnictwa
lub rybołówstwa,
- pracodawców mających status mikro lub małego przedsiębiorcy (wielkość w poz. 9 na wniosku Wn-D oznaczona kodem 0 lub 1),
- pracodawców niebędących przedsiębiorcami (wielkość w poz. 9 na wniosku Wn-D oznaczona kodem 4),
- beneficjentów ubiegających się o pomoc w postaci refundacji składek na ubezpieczenia społeczne (składających wyłącznie wnioski Wn-U-G lub Wn-U-A).
Źródło:
https://www.pfron.org.pl/aktualnosci/szczegoly-aktualnosci/news/termin-na-zlozenie-sprawozdan-finansowych-za-2024-rok/
Podstawa prawna:
|
|
|
|
| Podatkowa deregulacja coraz bardziej realna |
W ostatnich tygodniach głośno mówi się o nadchodzącej deregulacji w prawie podatkowym. Ustawodawca pracuje nad projektami ustaw wprowadzających zmiany w podatkach, które mają być korzystne dla podatników. Mają one obejmować m.in. podatki dochodowe (PIT i CIT). Jakie zmiany czekają podatników?
CIT – usunięcie obowiązku składania corocznej informacji o wspólnikach spółki jawnej
Przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2021 r. zobowiązują spółki jawne mające siedzibę lub zarząd na terytorium RP, których wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, celem zachowania statusu podmiotu transparentnego podatkowo, do złożenia przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji (CIT-15J) o podatnikach podatku CIT oraz o podatnikach podatku PIT, posiadających bezpośrednio lub pośrednio prawa do udziału w zysku tej spółki. Konsekwencją niezłożenia wymaganej informacji jest stanie się przez spółkę jawną podatnikiem CIT ze wszystkimi wynikającymi z tego faktu konsekwencjami.
W projekcie ustawy proponuje się odejście od obowiązku corocznego składania informacji CIT-15J w przypadku, gdy spółka przed rozpoczęciem działalności złoży taką informację i nie zajdą zmiany w umowie spółki skutkujące zmianą składu wspólników. Ta zmiana ma na celu ograniczenie obowiązków administracyjnych spółek jawnych poprzez zniesienie wymogu corocznego informowania o składzie wspólników spółki, gdy wspólnikami tymi są inne podmioty niż osoby fizyczne.
Zmiany dla podatkowych grup kapitałowych
Podatkowe grupy kapitałowe dla swojego istnienia muszą spełniać wiele warunków. Jednen z nich jest taki, aby po jej utworzeniu spółki z grupy – jeśli dokonują transakcji kontrolowanej z podmiotami powiązanymi, które nie wchodzą w skład tej grupy – nie ustalały ani nie narzucały warunków dla tych transakcji różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. W przypadku niespełnienia tego warunku, podatkowa grupa kapitałowa traci swój status i kończy rok podatkowy w dniu poprzedzającym dzień wystąpienia takiej sytuacji.
Projekt ustawy w ramach pakietu deregulacyjnego zakłada zniesienie sankcji w postaci utraty statusu podatkowej grupy kapitałowej w powyższej sytuacji. Należy jednak podkreślić, że projekt nie przewiduje zniesienia obowiązków wynikających z przepisów dotyczących cen transferowych
Ważne! Nadal będzie obowiązek ustalania cen transferowych na warunkach, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane oraz obowiązek w zakresie sporządzania dokumentacji cen transferowych.
Uchylenie decyzji o wsparciu – alternatywa dla zwrotu podatku
W przypadku naruszenia warunków prowadzenia działalności w specjalnych strefach ekonomicznych lub realizowania inwestycji w Polskiej Strefie Inwestycji przedsiębiorcom jest cofane zezwolenie lub uchylana decyzja o wsparciu. W takich przypadkach podatnik jest zobowiązany do zwrotu niezapłaconego podatku od dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu lub decyzji o wsparciu – jeśli posiada wyłącznie jedno zezwolenie lub decyzję. Jeżeli podatnik posiada więcej niż jedno zezwolenie lub decyzję, w razie ich cofnięcia, musi zwrócić maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną w formie niezapłaconego podatku, określoną w cofniętej decyzji lub zezwoleniu.
Zmiana proponowana w projekcie zakłada, że w przypadku uchylenia decyzji o wsparciu lub cofnięcia zezwolenia, jeśli podatnik posiada ich kilka, może zwrócić podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo uchylonej decyzji o wsparciu, pod warunkiem że prowadzi on księgę rachunkową zgodnie z odrębnymi przepisami w taki sposób, aby zapewnić możliwość określenia dochodu z tej działalności oraz kwoty niezapłaconego od tego dochodu podatku. Celem tej zmiany jest – poza zwiększeniem pewności prawnej – również zwiększenie atrakcyjności zwolnienia podatkowego dla podmiotów zainteresowanych uzyskiwaniem nowych zezwoleń lub decyzji o wsparciu.
Projekt zakłada, że powyższe zmiany wejdą w życie 1 stycznia 2026 r.
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
| |
|
| Żona pracująca na zlecenie w firmie męża nie jest objęta ZUS jako osoba współpracująca |
Osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia podlega ubezpieczeniom społecznym jako zleceniobiorca, nawet jeżeli wypełnia kryteria dla osób współpracujących przy prowadzeniu pozarolniczej działalności. Potwierdził to ZUS w interpretacji z 4 lutego 2025 r., znak: DI/100000/43/1193/2024).
Definicja osoby współpracującej
Ustawa z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych przewiduje różne relacje prawne, w tym rodzinne, w kontekście ubezpieczeń społecznych. Na szczególną uwagę zasługuje tzw. osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność, za którą uważa się:
- małżonka,
- dzieci własne,
- dzieci drugiego małżonka
- dzieci przysposobione,
- rodziców, macochę i ojczyma
- osoby przysposabiające,
jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia.
Podpisanie z osobą spełniającą kryteria uznania za osobę współpracującą umowy o pracę nie zmienia jej statusu w kontekście ubezpieczeń społecznych. Oznacza to konieczność płacenia za nią składek z tytułu tej współpracy, a nie z etatu.
Zlecenie na innych zasadach
Przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji zapytał, czy analogiczne zasady mają zastosowanie w przypadku zawarcia z małżonką umowy zlecenia. Małżonkowie pozostają we wspólności majątkowej i prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Zawarli odpłatną umowę zlecenie.
ZUS zwrócił uwagę na art. 8 ust. 11 ustawy dotyczące osoby współpracującej. Przypomniał, że zgodnie z ust. 2, jeżeli pracownik spełnia kryteria określone dla osób współpracujących, dla celów ubezpieczeń społecznych jest traktowany jak osoba współpracująca. Jednak umowa zlecenia, jest umową uregulowaną przez kodeks cywilny i jest umową odmienną od umowy o pracę. W konsekwencji nie może być traktowana analogicznie – m.in. w kontekście osoby współpracującej.
Finalnie ZUS wskazał, że osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia – nawet jeżeli wypełnia kryteria dla osób współpracujących – podlega ubezpieczeniom społecznym jako zleceniobiorca, bowiem wykonywanie pracy na podstawie zlecenie stanowi odrębny od współpracy (przy prowadzeniu działalności gospodarczej) tytułu do ubezpieczeń społecznych. Jednocześnie w odniesieniu do zleceniobiorców brak jest przepisu odpowiadającego treści ww. art. 8 ust. 2 ustawy systemowej.
Podstawa prawna:
|
|
|
|
| Wystawianie faktur i paragonów podczas zawieszenia działalności gospodarczej |
W okresie zawieszenia działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może osiągać bieżących przychodów z tej działalności, ale może m.in. zbywać własne środki trwałe i wyposażenie. Przedsiębiorca, który w okresie zawieszenia sprzedaje swój majątek, działa w charakterze podatnika VAT i dokonuje odpłatnej dostawy towaru. Sprzedaż tę powinien udokumentować fakturą lub paragonem fiskalnym.
Więcej w bezpłatnym serwisie Prawo.pl>>
|
|
|
|
| Prywatne auto przedsiębiorcy wykorzystywane w działalności a koszty uzyskania przychodów |
Co do zasady za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków poniesionych z tytułu kosztów używania stanowiącego własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą samochodu osobowego, który nie jest składnikiem majątku przedsiębiorstwa, a także składek na ubezpieczenie takiego samochodu. Jednak wydatki i składki na ubezpieczenie samochodu w wysokości 20% stanowią koszty uzyskania przychodów wtedy, gdy taki samochód jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.
Uwaga!
Podatnik, który dla potrzeb działalności gospodarczej wykorzystuje prywatny samochód osobowy stanowiący jego własność, do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć 20% poniesionych wydatków; tym samym z kosztów podatkowych wyłączono 80% poniesionych wydatków.
Wydatki do rozliczenia w ramach limitu
Do wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego (wydatków eksploatacyjnych), rozliczanych w ramach limitu, zalicza się np. wydatki ponoszone na:
- nabycie paliw silnikowych,
- wymianę opon,
- naprawy i części zamienne.
W limicie 20% uwzględnia się również składki na wszystkie rodzaje ubezpieczenia samochodu osobowego.
Sposób korzystania z samochodu
Aby móc zaliczyć poniesione wydatki do kosztów podatkowych 20%, nie wystarcza sam fakt, że podatnik jest właścicielem samochodu osobowego. Gdy samochód osobowy nie jest wykorzystywany również dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, podatnikowi nie przysługuje prawo do zaliczania wydatków związanych z jego używaniem i ubezpieczeniem do kosztów uzyskania przychodów.
Przepisy ustawy o PIT nie wskazują sposobu wykazania przez podatnika faktu, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą. Zastosowanie znajdą tu przepisy Ordynacji podatkowej (w części dotyczącej dowodów) i ogólna zasada, zgodnie z którą jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Ważne! Wydatki z tytułu kosztów używania i ubezpieczenia samochodu osobowego są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% poniesionych wydatków także wtedy, gdy samochód osobowy stanowi współwłasność podatnika.
Ważne! Limit wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% dotyczy wszystkich rodzajów samochodów osobowych, w tym również samochodów elektrycznych.
Łącznie z VAT
W ramach limitu w wysokości 20% poniesionych wydatków uwzględnia się również podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług w tej części, w jakiej podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.
Przykład: Przedsiębiorca (osoba fizyczna) korzystający ze zwolnienia od podatku od towarów i usług używa do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą prywatny samochód osobowy. Samochód nie został wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W maju 2025 r. podatnik poniósł wydatki związane z używaniem samochodu z tytułu zakupu części zamiennych w kwocie 1000 zł. Do kosztów uzyskania przychodów ma prawo zaliczyć 20% tej kwoty, tj. 200 zł.
Przykład: Przedsiębiorca (osoba fizyczna) będący czynnym podatnikiem VAT używa do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą prywatny samochód osobowy. Samochód nie został wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W maju 2025 r. podatnik poniósł wydatki na zakup paliwa 200 zł netto + 46 zł VAT = 246 zł brutto. Przy założeniu, że przysługuje mu odliczenie 50% podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury zakupu paliwa, to w koszty uzyskania przychodów ma prawo zaliczyć:
20% x (200 zł + 50% x 46 zł) = 44,60 zł
Podstawa prawna:
|
|
|
|
| Koszty szkoleń sprzed rozpoczęcia biznesu - fiskus łagodzi stanowisko |
Przedsiębiorca odliczy część wydatków na szkolenia, które poniósł przed rozpoczęciem działalności. Skarbówka uznaje za koszt podatkowy kwoty przeznaczone na zdobycie konkretnych uprawnień oraz na aplikację prawniczą, jeśli zostały poniesione w tym samym roku podatkowym, w którym przedsiębiorca założył działalność gospodarczą. Można je odliczyć w dacie założenia firmy.
Więcej w bezpłatnym serwisie Prawo.pl>>
|
|
|
|
| Przedsiębiorca może wliczyć w koszty wydatki na podróż służbową |
Gdy przedsiębiorca realizuje podróże związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów te wydatki, które poniósł w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem ustawowo wyłączonych kosztów.
Za podróż służbową osoby prowadzącej działalność gospodarczą (przedsiębiorcy) uznaje się wykonywanie zadania w ramach prowadzonej działalności, poza miejscowością, w której znajduje się siedziba przedsiębiorcy lub stałe miejsce wykonywania działalności.
Diety z tytułu wyjazdów
Koszty uzyskania przychodów stanowi wartość diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą (i osób z nimi współpracujących) w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach.
Dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 45 zł za dobę podróży.
Należność z tytułu diet oblicza się za czas od rozpoczęcia podróży krajowej (wyjazdu) do powrotu (przyjazdu) po wykonaniu zadania służbowego w następujący sposób:
1. jeżeli podróż trwa nie dłużej niż dobę i wynosi:
- mniej niż 8 godzin – dieta nie przysługuje,
- od 8 do 12 godzin – przysługuje 50% diety,
- ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości;
2. jeżeli podróż trwa dłużej niż dobę, za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:
- do 8 godzin – przysługuje 50% diety,
- ponad 8 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.
Przedsiębiorca ustala wysokość diety uwzględniając długość czasu trwania podróży służbowej. Tak ustaloną wartość może wliczyć w koszty uzyskania przychodów.
Ważne! Koszty obciąży wartość ustalona według określonych kryteriów, a nie rzeczywiste poniesione koszty dotyczące wyżywienia wynikające z faktury.
Przykład: Przedsiębiorca w ramach działalności gospodarczej przebywał na wyjeździe służbowym 5 maja 2025 r. od godz. 8.30 do godz. 21.00. Podróż trwała 12 godz. 30 min – tj. nie dłużej niż dobę, ale ponad 12 godzin. W związku z tym przedsiębiorcy przysługuje prawo wliczenia w koszty diety w pełnej wysokości 45 zł.
Podstawa wliczenia w koszty
Podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów dotyczących wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących jest dowód wewnętrzny.
Dowody wewnętrzne dotyczące rozliczenia wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących powinny zawierać co najmniej następujące dane:
- imię i nazwisko,
- cel podróży,
- nazwa miejscowości docelowej,
- liczba godzin i dni przebywania w podróży służbowej (data i godzina wyjazdu oraz powrotu),
- stawka i wartość przysługujących diet.
Noclegi w trakcie podróży służbowej
Koszty noclegów, które przedsiębiorca poniesie w trakcie podróży służbowej, ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości udokumentowanej fakturami.
Podróż prywatnym autem
Jeżeli przedsiębiorca odbywa podróż służbową prywatnym samochodem osobowym, to wydatki związane z używaniem tego pojazdu w podróży służbowej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% wydatków (takich jak paliwo, opłaty za autostrady, parkingi). Limitowanie obejmuje także VAT, który zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega odliczeniu.
Przykład: Przedsiębiorca odbył podróż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prywatnym samochodem osobowym. Poniósł w związku z tym koszty zakupu paliwa w kwocie netto: 100 zł, vat: 23 zł, brutto: 123 zł. Przedsiębiorca odliczył 50% kwoty vat, czyli 11,50 zł. Ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów: 111,50 x 20% = 22,30 zł.
Przedsiębiorcy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów ujmują w kosztach uzyskania przychodów 20% wydatków, bezpośrednio na podstawie dowodów dokumentujących ich poniesienie.
Ważne! Jeśli przedsiębiorca porusza się publicznym środkiem transportu (pociągiem, autobusem), nie ma ograniczeń co do rodzaju i klasy środka transportu. Jednak tak jak w przypadku innych kosztów obowiązuje zasada, zgodnie z którą wydatki muszą być racjonalnie uzasadnione.
Przedsiębiorca powinien zachować wszelkie dowody potwierdzające związek podróży z prowadzoną działalnością, np. zebrane podczas podróży zamówienia, faktury zakupowe, oferty kontrahentów.
Ważne! Kosztami uzyskania przychodów nie są wydatki ponoszone przez przedsiębiorcę w trakcie prywatnych wyjazdów.
Podstawa prawna:
|
|
|
|
| Brak obowiązku składania sprawozdania trzeba zgłosić do 30 czerwca |
Z końcem czerwca mija termin na złożenie oświadczenia o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego przez niektórych przedsiębiorców w KRS.
Kierownicy spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, które nie są zobowiązane do prowadzenia pełnej księgowości i nie prowadzą ich dobrowolnie – a w konsekwencji nie sporządzają sprawozdań finansowych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości – są zobowiązani złożyć we właściwym rejestrze sądowym oświadczenie o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego.
Termin złożenia oświadczenia
Oświadczenie należy złożyć w terminie 6 miesięcy od dnia kończącego rok obrotowy.
W stosunku do roku 2024 jednostki są zobowiązane do zawiadomienia o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego do 30 czerwca 2025 r.
Jak złożyć dokument
Oświadczenie można złożyć bezpłatnie, drogą elektroniczną po zalogowaniu się na:
https://ekrs.ms.gov.pl/rdf/rd/
Podstawa prawna:
|
|
|
|
| Ulga na sponsoring to podwójna korzyść |
Jedną z ulg, która może obniżyć zobowiązanie podatkowe przedsiębiorcy, jest wprowadzona jakiś czas temu tzw. ulga na sponsoring. Pozwala ona pomniejszyć dochody o wydatki poniesione na działalność sportową, kulturalną lub wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę. Wydaje się, że nic w niej skomplikowanego, jednak w tym zakresie również pojawiają się kolejne interpretacje fiskusa – co pokazuje, że nie wszystko jest tak oczywiste, jakim się wydawało.
Ulga na sponsoring – czyli na co?
Ulga na sponsoring to inaczej możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność: sportową, kulturalną, wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę.
Ważne! Dzięki uldze na sponsoring przedsiębiorca może nie tylko zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki, ale ponownie dokonać odliczenia ich połowy.
Odliczeniu podlegają przy tym określone w ustawie rodzaje kosztów poniesione w wyżej wymienioną działalność.
Problem przedsiębiorcy
Z pytaniem do organu zwrócił się podatnik prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zawarł umowę o współpracy na świadczenie usług reklamowych z klubem sportowym. Z tytułu realizacji umowy zobowiązał się zapłacić klubowi wynagrodzenie ryczałtowe, którego wysokość zależy od zakresu przedmiotowego umowy (w zależności od oferowanego przez klub pakietu popularyzującego sponsora).
We wniosku przedsiębiorca wskazał również, że w zamian za przekazanie środków pieniężnych otrzymuje on od klubu ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym. Podkreślił, że działania związane z realizacją umowy z klubem pozwalają na uzyskanie zupełnie nowej formy reklamy jego działalności – usługi reklamowe pomogą mu bowiem pozyskać nowych klientów z różnych branż; dzięki nim będzie mógł dotrzeć do większej liczby klientów, co w dalszej perspektywie przełoży się na osiągane przez niego przychody.
W związku z powyższym podatnik zapytał, czy wydatki na reklamę w ramach zawartej z klubem umowy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w działalności oraz czy jest uprawniony do skorzystania z ulgi sponsoringowej w związku z ponoszonymi wydatkami.
Będą koszty, będzie też ulga
Zdaniem wnioskodawcy poniesione wydatki na reklamę w ramach zawartej umowy mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w jego działalności, jak również ponosząc takie wydatki podatnik może skorzystać z ulgi sponsoringowej, uzyskując tym samym podwójną korzyść. Kosztami uzyskania przychodu są bowiem wydatki poniesione w celu osiągnięcia, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Są to zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które mają na celu powyższe.
Ponadto, w odniesieniu do ulgi sponsoringowej, jeśli zakres umowy wskazuje, że występuje ekwiwalentność świadczeń (w zamian za wynagrodzenie klub sportowy zobowiązuje się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę, np. reklamowanie jego nazwy czy prowadzonej przez niego działalności), to w takiej sytuacji – zdaniem przedsiębiorcy – ma on prawo do rozliczenia poniesionych wydatków wynikających z umowy sponsoringowej w ramach ulgi w zeznaniu rocznym.
Fiskus potwierdza
Fiskus zgodził się z takim podejściem. Uznał, że skoro środki finansowe uzyskane z realizacji umowy klub przeznaczy w całości na cele wskazane w ustawie o PIT (jak zakup sprzętu sportowego, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych czy sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej), a wydatki poniesione przez przedsiębiorcę spełniają warunki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów, to wnioskodawca może zarówno zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów, jak i odliczyć 50% tych wydatków w ramach ulgi sponsoringowej.
Reklama w ramach sponsoringu bardziej opłacalna
Z powyższej interpretacji wynika, że poniesienie wydatków w związku z reklamą może być dla przedsiębiorcy bardziej opłacalne, gdy zawrze np. z klubem sportowym umowę sponsoringową, a klub w zamian za wpłacane środki finansowe zobowiąże się do reklamowania przedsiębiorcy na różnego rodzaju wydarzeniach sportowych. Nie dość bowiem, że zaliczy poniesione wydatki na de facto usługę reklamową, to jeszcze ich część będzie mógł rozliczyć w ramach jednej z ulg podatkowych, jakie oferuje ustawodawca.
Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 28 października 2024 r., znak 0115-KDIT3.4011.738.2024.2.AD
Podstawa prawna:
|
|
|
|
RK CONSULTING GROUP SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
|
|
ul. Puławska 479
/8
|
|
02-844 Warszawa
|
|
m.turczyk@rkcg.pl
|
|
tel:
+503057494
|
|
|
|
Wiadomość została wygenerowana automatycznie. Jeśli chcesz na nią odpowiedzieć, stwórz nową wiadomość w swoim programie pocztowym i wyślij ją na adres m.turczyk@rkcg.pl
|
|
|
|
Aby nie otrzymywać maili, kliknij
Wyłącz subskrypcję
|
|